Gerçekten, şu noktada olduğunu düşünen yok mu ? Yeni biri ya da eski biri farketmez insanların yüzünden, bakışından, ufacık bir tavrından nasıl biri olduğunu anladığın zamanlar yaşamıyor musun ? Ben yaşıyorum. İnanın hiç yanılmıyorum bu konuda bir hareketi bir sözü neden söylediğini, neyi amaçladığını, gerçekten mi yoksa sahte bir cevap verdiğini şıp diye anlıyorum. Tam nokta atışlarım var.
O kadar ikiyüzlüyüz ki şu hayatta :) 😀 Bazen inanılır gibi gelmiyor ama çoğumuz yüze gülüp, samimi davranışlarda bulunup arkadan turşu yemiş gibi yüzümüzü buruşturuyoruz.
Paul Ekman ' ın ünlü çalışmaları, mikro ifadeleri ve duygusal tepkiler üzerine yapılan araştırmalar, gözlerin, gülümsemelerin ve kaşların çok kısa süreli değişimlerinin, içsel hislerimiz hakkında önemli göstergeler olduğunu söylüyor.
Kesinlikle bakışların herkesi ele verdiğini düşünüyorum. Gözler özellikle tam duyguların yansıması.
İnsanları bir bakışta anlamak , bir keşif süreci. İnsanların bir bakışta tüm iç dünyasını kavrayabilmek her zaman mümkün olmasa da, bir göz teması , bir duruş, bir gülümseme çok şey anlatabilir. Ancak bu işin sadece başlangıcıdır. Tabi ki her insanın hikayesi her bakışın arkasında farklı bir yaşam, farklı bir deneyim var. Yani şu da bir gerçek evet insanı ilk etapta yargılamak ta büyük bir hata fakat benim anlatmak istediğim ve bahsettiğim daha çok niyetin anlaşılması gibi. Bu konuda sabırlı olmak ve önyargılarından arınmak önemli. Empati de işin içine girince doğru anlayışa ulaşmak gerekiyor.
Net örnekler verdiğimde ne demek istediğimi daha iyi anlayacaksınız.
Samimi bir bakışta , sıcak ve yumuşacık bir his vardır. İçinde saklı bir açıklık, içtenlik ve güven hissedilir. Gözleriyle gülümseyen biri kalbinin kapılarını açmış gibidir. İçiniz ısınır. Kibirli bir bakış soğuktur. Herşeyi bildiğini sanır ve kararlıdır. O parıltyı görebilirsiniz. Karşısındakini yargılamak için hazırdır. İnsanlar kelimelerini saklayabilir ama bakışlarını saklaması zor. Ama en eğlencelisi kıskandığını ya da küçümsediğini belli etmemek için aşırı coşkulu destek verenlerdir. Ama o isyanı gözlerinde görürsünüz. En nihayetinde insan olmanın kaçınılmaz parçasıdır tüm bunlar. Bu durumu güzel anlatan sözlerden biri belki de Mark Twain' e ait; "İnsan dostunun başarısını içtenlikle kutlayacak kadar iyi birisi olduğunu sanır. Ta ki gerçekten başarılı olana kadar. "
Bir annenin endişeli bakışında sevgiyi, bir dostun kıskanç gülümsemesindeki hayranlığı, bir çocuğun parlayan gözlerinde merakı farkedebilmek...
Bir öğretmenin yorgun gözlerinde umudu, bir sevgilinin kaçamak bakışlarında özlemi, bir yaşlının derin bakışların da hayatın hikayesini okuyabilmek...
Görmeyi gerçekten bilenlerden miyiz? Yoksa sadece bakanlardan mı?
Sevgiler...
Yorumlar
Yorum Gönder